Łysienie androgenowe – przyczyny i objawy

Statystyki są nieubłagane – łysienie androgenowe może dotyczyć nawet 80% mężczyzn w dojrzałym wieku, ale często pierwsze objawy występują już po dwudziestce. Dotyczy także kobiet, choć w mniejszych stopniu niż panów.

Różne źródła podają różne liczby, ale i tak dane są bezlitosne – niektóre badania mówią, że problem ten dotyczy aż 80% mężczyzn po 60. roku życia, ale już niemal połowy pięćdziesięciolatków. U części panów objawy są widoczne już około trzydziestki, a nawet wcześniej. Statystyki pokazują, że ponad 40% kobiet także dotyka ten rodzaj łysienia.Na czym polega łysienie androgenowe i jakie są jego objawy?

Mechanizm działania

Łysienie androgenowe (tzw. Androgenetic alopecia, AGA) jest typem łysienia niebliznowaciejącego, w którym dochodzi do stopniowej miniaturyzacji mieszków
włosowych i utraty włosów. Często ma podłoże genetyczne, czyli występuje rodzinnie. Nie da się go cofnąć, ale można zahamować wypadanie włosów i stymulować je do odrastania. Przyczyną utraty włosów w tym typie łysienia jest aktywność specyficznego enzymu 5-alfa reduktazy, która występuje w mieszkach włosowych i wpływa na przemianę testosteronu do DHT (dihydrotestosteronu). To właśnie DHT skraca fazę wzrostu włosa, a także powoduje miniaturyzację mieszków włosowych, prowadzącą do przerzedzenie fryzury.

Pierwsze objawy

Przerzedzenie włosów pojawia się najczęściej na obszarach wrażliwych na działanie DHT (dihydroksytestosteronu), czyli na szczycie głowy, ale też przy linii włosów na czole. Zwykle niepokój pacjentów budzi właśnie ten objaw – cofnięcie się włosów czy też „podniesienie się” czoła. Najpierw pojawiają się więc zakola, potem dochodzi do przerzedzenia owłosienia na czubku głowy. Co ciekawe, włosy znajdujące się w okolicy potylicznej nie są wrażliwe na działanie DHT, stąd też przy przeszczepach włosów pobiera się grafty właśnie z tego miejsca. Charakterystyczna w obrazie jest tu miniaturyzacja mieszków włosowych, zmniejszenie średniej grubości włosów, przy jednoczesnym braku odnotowania nasilonej utraty włosów. Diagnostyka łysienia androgenowego obejmuje wywiad, badanie trichoskopowe oraz badania laboratoryjne (poziom DHT i testosteronu).

Metody leczenia

Terapia jest dużym wyzwaniem, ale możliwe jest zahamowanie utraty włosów oraz stymulacja wzrostu nowych. Wiele jednak zależy też od momentu wdrożenia terapii – to czas jest wyznacznikiem tego, ile jeszcze możemy zrobić. Trycholog po przeprowadzeniu wywiadu, badania trichoskopowego i analizie wyników badań może zaproponować indywidualne rozwiązania obejmujące zabiegi profesjonalne, pielęgnację domową czy suplementację. W przypadku bardzo zaawansowanych zmian jedynym rozwiązaniem pozostaje przeszczep włosów.